حكمت

 کودکانی که به طور مداوم با این بازی ها درگیرند درونگرا ، منزوی ودر برقراری ارتباط اجتماعی با دیگران ناتوان می شوند که ایجاد این روحیه موجب جدایی کودک از گروه همسالان و سرآغازی برای بروز ناهنجاری های دیگر است.

نوجوان بروز آسیب های جسمی از جمله چشم ها و ستون فقرات ، تاثیر منفی در روابط خانوادگی و افت تحصیلی را از دیگر مضرات گسترش این بازیها عنوان کرد و گفت: دراین بازی ها به دلیل این که کودک و نوجوان با ساختنی ها و برنامه های دیگران به بازی می پردازد و کمتر قدرت دخل و تصرف در آنها پیدا می کند اعتماد به نفس خود را در برابر ساختنی ها و پیشرفت دیگران از دست می دهند .

نمی توان بچه ها را از دنیای اینترنت و تلفن همراه و تبلت و… دور نگه داشت. به این دلیل که اولا باعث کنجکاو شدن و گرایش بیشتر به این منابع می شود. دوما، در صورتی که همسالان فرزندتان با برنامه ریزی و نظارت درست در این زمینه کسب مهارت کنند، فرزند شما از این نظر دچار نقص خواهدشد.

علاوه بر اینکه در حال حاضر دیجیتالی شدن بسیاری از نیازهای روزمره زندگی، ضرورت فراگیری مهارت های دیجیتالی را گوشزد می کند.

تماشای روزانه ۵ ساعت تلویزیون باعث کاهش ۲۵ درصدی میزان تمرکز کودک در زمان ورود به مدرسه یعنی سن ۷ سالگی می شود.

تماشای روزانه یک ساعت تلویزیون افزایش خطر ابتلا به اضافه وزن را در زمان بلوغ دو برابر می کند.

در نوجوانان کلاس پنجم و تا هشتم استفاده از کامپیوتر باید محدود به کارهای مرتبط به مدرسه و مسائل آموزشی شود، اما معمولا بیش از این مقدار کودکان از کامپیوتر استفاده می کنند. این مسئله باعث کاهش میزان تمرکز و فراگیری مباحثی مانند ریاضی و نوشتن می شود.

بازی های کامپیوتری با امتیاز بین سه تا هشت، در صورتی که خشونت آمیز باشند، خطر ابتلا به استرس و اضطراب و اختلال در ارتباط های اجتماعی را افزایش می دهد.

بازی هایی که می توانند تحرک بدنی در کودک ایجاد کنند، مفید هستند. بازی های نشستنی، تا ۲۷ درصد خطر مشکلات ستون فقرات، لگن و گردن را افزایش می دهد.

هر ۲ تا ۴ ساعت تماشای تلویزیون به شکل مداوم، تا ۲ و نیم برابر خطر افزایش فشار خون را بالا می برد.

در کودکان یک تا سه ساله، هرچه آمار تماشای تلویزیون بالا رود، به همان نسبت مدت زمان بازی با اسباب بازی ها کاهش می یابد.  

کودکانی که کارتون های علمی تلویزیون را نگاه می کنند، از همسالان خود مهارت زبانی و دایره واژگانی بیشتری دارند.

بهترین شیوه برای کاهش وزن و سوختن کالری های اضافی تجمع یافته در کودکان، تحرک بدنی در هوای آزاد و درواقع انجام ورزش های هوازی است. این تاثیر ۶ برابر دویدن روی تردمیل به مدت ۳ ساعت است.

استفاده از کامپیوتر، حداکثر به مدت نیم ساعت در روز، باعث حفظ سلامتی چشم و جلوگیری از کاهش بینایی تا سه برابر می شود.

کودکان و نوجوانانی که کمتر به بازی های کامپیوتری علاقه داشته و بیشتر ورزش می کنند، بیشتر در فعالیت های خیریه حضور پیدا می کنند.

ارتباط بیشتر با محیط زیست زمانی اتفاق می افتد که کودک زمان کمتری را پای کامپیوتر، تلفن همراه و بازی های دیجیتال بگذراند.

دختر و پسربچه هایی که به طور منظم ورزش می کنند، کمتر عصبی شده و می توانند رفتارشان را در شرایط مختلف کنترل کنند.

کودکان دو تا سه ساله ای که بازی های خانگی شان مرتبط با مفاهیم آموزشی است، از نظر مهارت کلامی، تمرکز، شنیداری و دیداری سه برابر جلوتر از کودکانی هستند که این بازی ها را انجام نداده یا به شکل منظم انجام نمی دهند.

 کودکان و نوجوانان را نباید از بازی با وسایل الکترونیکی- کامپیوتری منع کرد. به این دلیل که به بازی با آنها حریص شده و منع مکرر استفاده از این گونه وسایل باعث به هم زدن تعادل روانی آنها می شود. بنابراین استفاده از این دستگاه ها نباید به طور کامل منع شود؛ کافی است نوع و مدت زمان استفاده از وسایل الکترونیکی، تنظیم شود.

برقراری تناسب بین بازی های فکری و بدنی باید مورد توجه قرار گیرد. به این معنی که کودکان و نوجوانان به همان نسبت که نیازمند بازی های فکری برای حفظ و تقویت مهارت های روانی شان هستند، به همان نسبت نیز نیازمند تحرک بدنی برای سلامت جسمی هستند. بنابراین والدین باید بین انجام این مهارت ها تعادل برقرار کنند.

بدترین اثر منفی که بازی های ویدئویی همراه دارند اعتیاد آوری آن ها می باشد. برخی کودکان ساعت های پی در پی تمام حواس شان متوجه امیال غریزی، سرگرمی های جنسیتی و تماشای مداوم تصاویر تکراری است. زمان صرف شده برای این اعتیاد می توانست جهت یادگیری، شرکت در فعالیت هایی که باعث تقویت جسم و روح فرزندتان می شود و مطالعه، گردد.